Hirurogeita hamarreko hamarkadan, Bilbon ez zen antzerkirik egiten. Harik eta mundua aldatu nahian talentu handiko gazte-talde batek antzerkia jostaketarako eta aldarrikapenerako festa herrikoi bihurtu zuen arte. Bizilagun-elkarteek eta mugimendu sozialek bat egin zuten. Ramón Bareak sortua, besteak beste. Bernardo Atxaga, Fernando Savater, Juan Carlos Eguillor eta Álex Angulo batu zitzaizkion izan ziren horren parte. Joseba Sarrionandiak ere bat egin zuen. Hark idatzitako Olentzero surrealista bat antzeztu zuten Gabon-gau batez. Haurrak harri eta zur geratu ziren. Itziar Lazkanok, bere aldetik, komiko batek, bere kasuan aktore bikain batek, lanbide eder horri eusteko eta hazteko dituen bide zalantzagarri guztiak jorratu ditu. Pedro Barea, Ramonen anaia eta euskal antzerkiaren historia ondo ezagutzen duena, elkarrizketa honen moderatzaile perfektua da. Ramón Bareak eta Itziar Lazkanok gogoz jarraitzen dute antzerkigintzan, eta askotan, elkarrekin gainera. 2021ean, ‘El viaje a ninguna parte’ obra antzerkira egokitu zuten. Fernando Fernán Gómezek idatzitako obra honek omenaldia egiten dio komiko-lanbideari. Bareak, ‘El viaje a ninguna parte’ zuzendu eta antzeztu duenak, honela dio obrari buruz: «Antzerkigintzaren metafora bihurtu da; obra berdingabea eta errepikaezina da, eta, izan ere, saio bakoitzarekin berpiztu egiten da». «Gauza horiek ulertzeko bizi egin behar dira nahitaez. Ikusleari bidaiatzera gonbidatzen diogu. Gainera, guk bidaian aurrera jarraituko badugu ere, zuek nahi duzuenean jaitsi zaitezkete. Pozoitsua bada ere, antzerkia baino ez da… Eta, izan ere, antzerkia pozoitsua da. Goazen, autobusa aterako da eta!».

Fundación SGAE Babeslea

© Irene Bau